Nanneke: 'De maatschappelijke meerwaarde van het sociaal werk kon ik door de aandacht “van de daken” schreeuwen. De gemeente is geneigd om pas actie te ondernemen als er een probleem is. Maar wij, als sociaal werkers, werken preventief.'

Marloes: `Preventie is belangrijk en wonen is de basis; naast meer welzijn levert het ook een grote kostenbesparing op.`

Simone: ‘Je leert je bescheidenheid te laten varen en dit prachtige betekenisvolle vak voor het voetlicht te brengen. Ook gingen en gaan er deuren open, waardoor ik mijn expertise met anderen mag delen, bijvoorbeeld bij het ministerie van VWS.’

Marcel: 'Sociaal werkers zouden van mij ook hun stem meer mogen laten horen in het debat in het sociaal domein. Daaraan heb ik als winnaar van de verkiezing bij kunnen dragen.'

Norbert: ‘Ik maak me sterk voor de sociale psychiatrie. Voor het balanceren tussen normaliseren en verbijzonderen.’

Sjef: 'Op een gegeven moment ging er geen week voorbij dat ik mij niet inzette als ambassadeur. Mijn netwerk breidde zich snel uit; van BPSW tot het ministerie van VWS maar ook lokale politiek wist ik steeds beter te vinden.'

Mariska: ‘Een maatschappelijk werker komt hulp brengen, dat heeft een heel ander effect dan wanneer er een deurwaarder aan de deur komt om iets te halen. Ik wil dat mensen weer geluk ervaren in plaats van aan het overleven zijn.'

Nora: ‘Sociaal werkers zijn extreem bescheiden, terwijl de beroepsgroep onmisbaar is. Wat ik leerde is het sociaal werk positioneren en onze stem te laten horen. Niet alleen die van mezelf, maar van het vak als geheel, in al zijn verscheidenheid.’

Jenny: ‘Iedereen draagt bij. Mensen helpen elkaar. Iedereen is van betekenis voor de groep. Er ontstaan hechte onderlinge banden, waardoor sociaal isolement wordt verlicht.’

Evalien: ‘In de rol van Sociaal Werker van het Jaar kon in het werk de status geven die het toekomt. Ik kon laten zien dat wat sociaal werkers doen, er ook echt toe doet.’

Glimina: ‘Ik vind het belangrijk vrouwen te activeren en te stimuleren. Met veel geduld en door te kijken naar mogelijkheden. En zien wat buurtbewoners zelf vaak niet kunnen zien, en dan op zoek te gaan naar wat er in hun situatie wél kan.’

Wil: ‘De kunst is om individuele vragen om te zetten in een collectieve aanpak. Hieruit zijn onder meer ruilcirkels van diensten voor en door inwoners ontstaan, en initiatieven op financieel gebied, waarbij participatie en eigen regie centraal staan. ’